'Verleg je grenzen, anders blijft je werk veilig en vergeetbaar'

“In eerste instantie vond ik het wat onwennig (“ik?!”), maar stiekem wil ik toch wel winnen”. Kelly-Qian, alumni Illustration & Animation Design is genomineerd voor de Vrouw in de Media Award 2024. Ze maakte programma’s als “Sexotisch” over seksueel racisme en “De Afhaalchinees” over misstanden in het Nederlandse interlandelijke adoptiesysteem. Door onderbelichte en ongemakkelijke onderwerpen bespreekbaar te maken, probeert ze bij te dragen aan een breder en diverser medialandschap.

“Tijdens mijn eerste studie International Communication overleed mijn moeder. Dat was het moment waarop ik besefte: het leven is te kort om niet te doen wat je écht wilt. Ik wilde verhalen vertellen. Niet alleen praten over communicatie, maar beeld en inhoud samenbrengen om iets wezenlijks te zeggen. Minerva gaf me de ruimte om precies dat te doen. Ik ben geen vormgever geworden, maar ik heb op Minerva geleerd hoe ik een idee volledig uitpluis en doorontwikkel. Dat het medium ondergeschikt is aan de boodschap: als het verhaal goed is, volgt de juiste vorm vanzelf. Dit gebruik ik nog steeds in alles wat ik maak.

Ik koos Animatie en Illustratie omdat ik verhalen wilde vertellen, met beeld, sfeer en ritme. Animatie leerde me dat zware onderwerpen niet zwaar hoeven aan te voelen. Humor en speelsheid maken moeilijke gesprekken toegankelijker. En als je wilt dat mensen luisteren, moet je ze soms eerst laten lachen. Ik leerde dat je moet durven schuren, want anders blijft je werk veilig en vergeetbaar.

Ik dacht dat journalistiek niets voor mij was – dat ik ‘niet slim genoeg’ was. Onzin, natuurlijk. Maar het duurde even voordat ik dat zelf geloofde. Media en vormgeving bepalen hoe we de wereld zien. Ze kunnen blinde vlekken blootleggen, stereotypes doorbreken en gesprekken starten die anders niet gevoerd worden. Maar alleen als je de juiste vorm kiest.

De wereld heeft makers nodig die niet alleen mooie dingen maken, maar ook écht iets te zeggen hebben. Wat ik studenten wil meegeven is: heb schijt, maar zorg dat je je bluf kunt waarmaken. Laat je niet wijsmaken dat iets ‘te niche’ of ‘te moeilijk’ is. Blijf trouw aan je verhaal. Ook als het ongemakkelijk of moeilijk is. Juist dan.”